کسوت سکوت

وبلاگ شخصى على جعفرى افشار|ارهان

کسوت سکوت

وبلاگ شخصى على جعفرى افشار|ارهان

کسوت سکوت

سر برگ هارو بخونید !
توصیه اکید دارم که در فضاى این وبلاگ ماسک نزنید !
و اینکه چون بر اساس اتفاق هایى که برام میوفته آپ میکنم، پست هایى که میزارم اکثرا با هم در ارتباط هستن ! پس اگه ابهامى بود به پست هاى قبلى مراجعه کنید !

دنبال کنندگان ۱۱ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
طبقه بندی موضوعی
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر
  • ۹۳/۰۱/۰۴
    حد
  • ۹۳/۰۶/۲۷
    ٢٧
آخرین نظرات
  • ۲۶ فروردين ۹۶، ۱۵:۵۰ - علی صالحی
    awesome
نویسندگان
۰۵
تیر

  خبر به دورترین نقطه جهان برسد                        

                                                                     نخواست او به من خسته بی گمان برسد

شکنجه بیشتر از این که پیش خودت                       

                                                                       کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد  

چه می کنی اگر اورا که خواستی یک عمر            

                                                                              به راحتی کسی از راه ناگهان برسد      

رها کنی – برود از دلت جدا باشد                 

                                                                          به آنکه دوست ترش داشته به آن برسد

رها کنی – بروند دو تا پرنده شوند  

                                                                                   خبر به دورترین نقطه جهان برسد       

گلایه ای نکنی – بغض خویش را بخوری            

                                                                          که هق هق تو مبادا به گوششان برسد

خدا کند که... نه ... نفریین نمی کنم                        

                                                                               به او که عاشق او بوده ام زیان برسد

خدا کند که فقط این عشق از سرم برود 

                                                                                 خداکند که فقط زود آن زمان برسد


ًٌٍ«نجمه زارع»

۰۴
فروردين

حس میکنی ؟


این روز ها بر آمدگی گلویم از دماغم جلو تر است !


صدایی از گلویم ساطع نمی شود !!! بیشتر سعی میکنم ... اما ...


حنجره ام جر می خورد اما ... راضی نمی شود ... چیزی بگوید که قلبم را حد بزنند !

۰۱
فروردين
اهم ... اهم
بالاخره ادمی که خیلی وقته چیزی نگفته برای شروع صحبت باید صداشو صاف کنه !

خیلی وقته سودای نوشتن سرم را برده است ... _ به آن دور های دور _

مشتی حرف که ... که هر لحظه به صورتم میخورد و جایش ... آخ ... درد میکند !

تق ... ترق ... تترق ... «بک اسپیس» را از ته قلب می فشارم و چند سطری به f**c می رود !

بوم ... صدای کوبیده شدن سرم روی میز ...

کیبرد را جلو تر میکشم ... صدایی میگوید :

انگار تو در خواب من زندگی میکنی

چه ربطی دارد ؟

دوباره بک اسپیس ... اما نه ... راست میگوید ...

مچ دستم را پی دوم میچرخانم ... و صدای به عمق یک هفففف !

چشمانم را می مالم ... دستم خیس شده ... !

اما ...

هیچ چیز انداره یک بک اسپیس برایم معنا ندارد !
۱۷
آبان
چشمانم را بسته ام ... !
رو به روی من مینشینی ... با لبخندی از روی نجابت ... شاید !
چشم هایم را باز میکنم ... چشم در چشم هم ... انگار این سکوت را هر دو دوست داریم ... من ... آری ! تو ... شاید !
تمام حرف هایمان را چشم هایمان میزنند ... چشم های من با تو حتما ... چشم های تو با من ... شاید !
روی از من میگیری ... حالت چشم هایت عوض شده بود ... کمی سرخ تر ... شاید .
 دست هایم را روی صورتت می گذاری ... کمی ارام تر میشوی ... کمی عاشق تر ... شاید ... !

خیره میشوم به آسمان ... دنبال رد نگاهت را میگیرم ...
یک دفعه نگران میشوم ... انگار نمی بینم ... آری ... رد نگاهت را نمی بینم ... رد نگاهت را گم کردم ... شاید ... !
نمی دانم چرا ... اما از روی آشفتگی ... آرام میگیرم کمی ... شاید ... !


به دنبال کسی میگردم ... به دنبال خودم .. شاید !

کاش پیش من میماندی ... برای زندگی ... برای تولد ... (هه تولد) ... شاید !

روبه روی من ... یک شومینه ... یک میز ... یک شمع ... یک کیک ... با طعم قهوه ... از همان هایی که میگفتی دوست داری ... شاید !

که تزئین کرده اند رویش را با خطی نچندان خوب ... هجده سالگی ات مبارک ... شاید !
۱۵
آبان

هر شب خواب تو را میبینم !

مهم نیست خوب یا بد اما ...

نمی خواهم این خواب ها ادامه پیدا کند !

کاش میشد یک بار دست در این خواب های بی انصاف می آویختم ! 

وبک بار ... یک بار هم که شده ... تو از لابه لای رویــــــا های گاه و بی گاهم بیرون میکشیدم ! 


اصلا انگار تو در خواب من زندگی میکنی !


چشمان تو ... فنجان قهوه اند !
اخم که میکنی ... قهوه تلخ تر میشود !


۰۹
آبان

لدفن تا آخر پست رو با دقت بخونید..

مرا دوست بدار اندک.. لیک طولانی!

چند ساعتی بیشتر از رسیدن این خبر به من نمیگذره..

می خواستم بزارمش واسه پیش نویس ولی انقد مهم بود که دلم نیومد وقفه بندازم..

در آغاز ممنونم از دوست عزیزم دکتر ابراهیم خمسه که برای انتقال این مطلب به سرتاسر نت کمک زیادی کردن.


این روزا که بحث برد برو بچه های فوتبال و اصلاحات جناب روحانی بالا پایین اومدن قیمتا داغه می خوام یه قصه ی ناراحت کننده رو برای غیرت ایرانی بیان کنم. 


بانک خون آلمان بیش از
30 میلیون عضو داره یعنی اگه کسی سرطان بگیره احتمال مداواش خیلی بالاست اما توی ایران نزدیک به 20 هزار عضو از 70 میلیون بیشتر نداره. 


توی این همه شادی و صفا و این داستانا خیلیا منتظرن که شما فرشته ی نجاتشون بشید.

بچه ها بخدا سرطان قابل درمانه!

می پرسید چطور؟

نه عضوی از بدن شما بر میدارن نه هیچی! فقط یکم از بزاغ دهانتون با گوش پاک کن بر میدارن و هر موقع کسی  سازگار با خون شما پیدا شد یکم از شما خون می گیرن و پلاکت هاشو میزنن به طرف دوم!

به نظرتون خیلی کار سختیه؟؟؟! 

بیمارستان شریعتی تهران از ساعت 9 صبح تا 1 - 2 این کار رو توی طبقه دوم اورژانس انجام میده. 

می تونید به بیمارستان تماس بگیرید و اطلاعات بیشتر رو ازشون بگیرید. 
شاید شما فرشته نجات یک انسان باشید..


هرکسی تو هر شهری می تونه با مراجعه به سازمان های انتقال خون اطلاعات شهر خودش رو بگیره..


این قدر share کنید تا این 10 هزارتا به میلیون ها عضو برسه.خواهشن..!!



مرسی که خوندین :]


خدا رو شکر که ما کپی رو آزاد کردیم توی این وبلاگ تا شما عذاب وجدان نگیری! | inotes.blog.ir

شیر شده از iNotes.blog.ir
۰۱
آبان

ذره ای خاک روی خاطراتمان چنبره زده و ...

مشتی خاک به دستم ... 

و خرمنی بر سرم ...


- اصلا حواست نیست -


 من تنها ... با غم هایم

و تو تنها تر ... با خاطراتمان

و من و تو ... هر دو تنها تر از هـــــم !


- اصلا حواست نیست -

۱۹
مهر
من و اینبار کمی بغضم و آه
من و این فاصله و نقطه و راه !
من و اینبار کمی گرگم و کم نیز پلنگ
من و ایتبار به ماهی که نشست بر کف چاه !



پی بست : این پست ادامه خواهد داشت !
۱۱
مهر


ماه من ...


ببین این من ِ تو را !


ببین چشمانم را ... ببین !


این چشم ها آبروی مرا می برند بس که خودشان را خیس میکنند !

۰۸
مهر


زندگی یک چمدان است که می آوریش

بار و بندیل سبک می کنی و می بریش

خودکشی،مرگ قشنگی که به آن دل بستم

دسته کم هر دو سه شب سیر به فکرش هستم